Фаъолони ҳуқуқи башар ва намояндагони муҳоҷирони Афғонистон бо ирсоли як нома аз президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон хостаанд, ки пеши роҳи боздошт ва ихроҷи паноҳҷӯёни афғонистонӣ, бахусус хонаводаҳои онҳо, низомиёни пешин ва шахсони дар хатар бударо, бигирад.

Нависандагони нома таъкид кардаанд, ки ирсоли нома ҷалб намудани таваҷҷуҳи Эмомалӣ Раҳмон ба вазъияти бади муҳоҷирони Афғонистон аст ва мехоҳанд ба ҳамин тариқ, аз ихроҷ ва боздошти онҳо пешгирӣ шавад.

“Гузоришҳо нишон медиҳанд, ки боздошт ва ихроҷи гурӯҳе аз шаҳрвандони Афғонистон, бахусус дар шаҳри Ваҳдат нигарониҳоеро эҷод кардааст. Миёни ин афрод хонаводаҳои шомили занону кӯдакон, низомиёни пешин ва афроде, ки дар Афғонистон зери таҳдиди ҷонӣ қарор доранд, ҳузур доранд. Ин шароит на танҳо паёмадҳои инсонии амиқе дар пай дорад, балки хилофи тааҳҳудоти ҳуқуқи байналмилалии Тоҷикистон низ аст” –зикр шудааст дар нома.

Онҳо аз президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон хостаанд, ки бо тадбири хоса ва инсонӣ аз идомаи иқдомҳои зикршуда пешгирӣ намояд. Дар бахши дигари нома зикр мешавад, ки “Тоҷикистон ба унвони узви Конвенсияи соли 1951-и Женева ва протоколи 1967 ба ҳимоят аз ҳуқуқи паноҳҷӯён ва пешгирӣ аз бозгашти иҷбории онон ба минтақаҳое, ки ҷон ё ҳуқуқи инсониашон дар хатар бошад уҳдадор аст.”

Дар Тоҷикистон паноҳҷӯёни зиёди афғонистонӣ зиндагӣ мекунанд. Аз замони ба қудрат расидани ҳаракати террористии Толибон Тоҷикистон шумори зиёди паноҳҷӯёнро пазируфт. Онҳо асосан дар шаҳри Ваҳдат, дар канори шаҳри Душанбе ба сар мебаранд. Паҳноҳҷӯёни афғонистониро солҳои ахир бархе кишварҳо ба ватанашон бармегардонанд. Туркия, Олмон, Эрон аз ҷумлаи кишварҳое ҳастанд, ки шумори зиёди муҳоҷирони афғонистониро ба кишварашон баргардониданд.

Dialog.tj